ik ween

                               Het lichte aanraken
                               het verstilde geluid
                               in mijn ziel geweend

                              Morgen zou de zomer
                              huilen om het koude-
                              van de winter
            
                              Het is zo lang geleden
                              dat ik de stilte in je ogen-
                              las, morgen zie ik vogels-
                              die te vroeg zijn verloren-
                              door de tijd

                             Het is te koud te leeg
                             vooral buiten is het-
                             zo leeg en verloren
                             ik huiver

                          elise