Emoties
Verkruimelde emoties
er is geen verband
waar ik mezelf nog
kan vinden
Stofdeeltjes kwamen
aanzweven
ik was zomaar in het
niets beland
Alles verloren in de tijd
bijeen geraapte delen kropen
door een voor mij volstrekte
onbekende ruimte
Ik zocht naar vermiste
delen van mijn zijn
ik ben anders dan ik
moet zijn
Vederlichte schim van
een verbleekte zelf
ik produceer geen
geluid
het is over en uit
20-10-2020 © Elise Feuerberg
Bijzonder mooi gedicht.
BeantwoordenVerwijderenLiefs
Jeffrey
Dank le jeff.
BeantwoordenVerwijderenwarme groet.
Elise
Emotievol Elise, heel mooi.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Hilly
Dank je Hilly
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Elise