In Melancholie treurt de kale boom-
om zijn mooie groene bladeren
hij was zo ijdel en trots op zijn-
groene bladeren
Die nu gevallen zijn goudgeel als-
herfst tapijt
de vogels huilen op zijn kale takken-
mee, samen met de natuurwezens-
die hun tranen rijkelijk laten vloeien
En de elven zingen hun troostend lied-
aan de kale takken
en omhelzen zijn dikke stam
rustig zeggen zij straks voor je het-
weet is de lente weer terug-
samen met je groene tooi
Heksen kirren in het rond
en omhelzen in magie-
zijn dikke stam
zij verwelkomen de herfst
in zijn staat van zijn
7-10-2020 © Elise Feuerberg
Heel leuk en mooi verhaal super genoten ervan !
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Jeffrey
Dank je wel lieve Jeffrey
BeantwoordenVerwijderenwarme groet,
Elise