Mijn eigen woeste zee
Jij laat de woeste golven van de zee-
in mij stromen
omstuimige wilde stromen-
laat jij in mij komen
Gevoelens te verdrinken in jouw-
golvende zee nam je mij met je mee
ik wist niet dat ik zo goed zwemmen-
kon
Jij maakte alles in me los
wat ik niet eens wist dat ik ze had
gevoelens als stromende golven
die gevaarlijk en liefdevol zijn
jij maakte ze volmaakt tot een geheel
jij had me aangeraakt in mijn defecte-
staat van mijn zijn
nu zonder schijn
Jij laat de woeste golven van de zee-
in mij stromen
omstuimige wilde stromen-
laat jij in mij komen
Gevoelens te verdrinken in jouw-
golvende zee nam je mij met je mee
ik wist niet dat ik zo goed zwemmen-
kon
Jij maakte alles in me los
wat ik niet eens wist dat ik ze had
gevoelens als stromende golven
die gevaarlijk en liefdevol zijn
jij maakte ze volmaakt tot een geheel
jij had me aangeraakt in mijn defecte-
staat van mijn zijn
nu zonder schijn
Heel erg mooi gedicht prachtig.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Jeffrey
Dank je wel Lieve Jeffrey
BeantwoordenVerwijderenwarme groet,
Elise
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenLiefde kan inderdaad zijn als de zee. Mijn woeste zee komt er volgende week aan en het duurt dan even Elise voor je weer een reactie van mij bij je mooie gedicht ziet staan.En voor die golven die mij zullen beroeren zullen mij even vloeren, Lees maar even mijn gedicht (vandaag geschreven)want dat zijn ook even woorden die ik aan jou en jeffrey richt. Ga door met schrijven want lees je later dan wel weer. xx Tine
BeantwoordenVerwijderenBij deze hebben wij dit gedaan bij jouw gedicht
BeantwoordenVerwijderenbeterschap Lieve Tine!
liefs,
Elise