.

HTML Javascript

zondag 30 december 2018

                                  Aan de oever van uw ogen

                                         Ginds
                                  aan de oever van uw ogen
                                  spreekt een dichte adem
                                  woorden
              
                                        Woorden
                                 die zo moeilijk groeien
                                 in de warme aarde van
                                 mijn mond

                                      Zegt ze
                                een voor een
                                als dunne vogels
                                in een tempel vuur
                                ik ga ze wegen
                                aan de drinkplaats
                                van mijn handen



                              Boudewijn Buch


                                      Liefdes woorden

                                     Hoe liefdes woorden
                                     in een zeeplas speelde
                                     en innig zeedruppels
                                     opdronken
                                    en de woorden werden
                                    dronken van geluk

                                    verstrengeld lagen de
                                    woorden daar
                                    ik had ze drooggewreven
                                    omdat ze te nat werden
                             
                                   Ik had zielsverwant
                                   woorden meegenomen
                                   Ik had de woorden
                                   uit mijn hart geplukt
                                   voor jouw


                    


                             elise

                                 
                                 

vrijdag 28 december 2018


                                                Tover ogen
                              
                                                Jij hebt die tover
                                                in je ogen
                                                verjaren is
                                                onmogelijk
                                                dromen over
                                                verliefde
                                                vergezichten
                                 
                                                
                                               Het verdroomde
                                               paradijs
                                               jij onbereikbaar
                                               ik had je herkent
                                               op een bejaarde
                                               zomerdag

                                               
                                              zag ik je
                                              spiegelbeeld
                                              nu vervlogen
                                              in de tijd





                                           

                                          elise


                                                  Ik heb je lief
                                          
                                                 Ik heb je lief men kan het
                                                 niet nooit helpen
                                                 jij bent de aarde
                                                 en wat daarbij is
                                                 ik leef niet meer
                                                 ik leef van je gemis
                                    

                                                Ik ben een wond
                                                ik ben niet meer te stelpen
                                                jij bent hier niet
                                                ik ben hier niet
                                                waar leef ik
                                                waar leef jij

                               
                                              Wij weten niet wat
                                              er gebeurd
                                              wij hebben ons
                                              beste leven
                                              verbeurd
                                              alles is gewenst
                                              en wat nu
                                              wat geef ik?
                         

                                            
                                            Ik schrijf mijn
                                            woorden met
                                            lichaam en handen
                                            spreek met een
                                            stem die aan mij
                                            kapot gaat
                                            ik ben de liefde
                                            en ik ben de haat

                                           
                                           maar jij bent die ik ben
                                           liefste wij branden
                                           verschrikkelijk in onze
                                           arme staat
                                           er is haast niets meer
                                           dat ons leven laat
                                            
                    

                                          Hans Andreus 

donderdag 27 december 2018


                                              Ademen
  
                                              Hoe jij koesterend 
                                              zwarte woorden
                                              in leven houd
                                              terwijl de bloemen
                                              moeten groeien
                           

                                            Ze
                                            moeten ademen
                                            en spelen
                                            dat niets meer
                                            een obstakel
                                            word
                   
                                           
                                          Innerlijke kinderen
                                          die dansen
                                          in de regen
                                          met een zomerhart
                                 
                                         
                                        Adem komt uit de
                                        ziel
                                        en wil ademen
                                        gesmoorde gedachten
                                        beletten vogelvlucht
   

                                       
                                       Op een vroege ochtend
                                       tussen wilde bloemen
                                       en bomen
                                       woorden die dromen
                                       van daden






                                  elise


                                                    Lieflijk
  
                                                   Ontluikend gras
                                                   Bomen afgesneden 
                                                   van de wind
                                                   in speelweide
                                                   van zomers

                                                  Denkend aan tederheid
                                                  zo lieflijk en pril
                                                  dat ik mijn honger
                                                  kon stillen
                                                  dicht bij de maan

                                                  
                                                Vreugdevuurtjes
                                                 dansende liefdes
                                                 hartjes
                                                 zo vurig en sereen
                                                 in het koele
                                                 hemelwater


                                               Van opbloeiende
                                                dromen
                                                jij en ik samen
                                                dansend in
                                                ogen

  

                                              

                                              elise


                                                       Zielen- spiegelend
                    

                                                      Ik wil je aanraken
                                                      je hand voelen
                                                      in de mijne
                                                      in je ogen
                                                      wil ik dromen
                                                      ziels kontact
                               


                                                    Tot versmelting
                                                     komen
                                                     ik droom van je
                                                     ik droom van je
                                                     zielen spiegelend
                                                     droom ik in
                                                     jouw











                                                 

                                                   elise









                                                        


                                            Tijdloos


                                           Het zit er nog steeds
                                           wat ik verloren waande
                                           ik schrok van de hevigheid
                                           de aanleiding was een
                                           nostalgische flard muziek
                                           het zit er nog steeds


                                          Dat regenboog effect
                                          vol schoonheid met
                                          jonge blijheid
                                          het zit er nog steeds
                                          aan waaiend van
                                          destijds
                                          Tijdloos
                     









                                       elise


                                           Mijn liefste


                                          Mijn liefste ruikt
                                          naar vruchten en kruiden
                                          uit verre landen
                                          zijn geur blijft
                                          tussen mijn borsten
                                          hangen


                                         Je ogen zijn leuker
                                         dan andere ogen
                                         het lijken wel vogels
                                         duiven ofzo
                                         je wimpers de
                                         vleugels
                                         die even bewegen
                                         je vliegt bij me
                                         binnen
                                         als ik naar je
                                         kijk



                                       En je kijkt naar mij
                                       tegelijk
                                      van takken en twijgen
                                      met bloemen en vijgen
                                      een paleisje van bomen
                                      de stammen de balken
                                      een bladerdak over
                                      ons huis






                                    

                                 Judith Herzberg

woensdag 26 december 2018


                                   De kunst schilder

                                   O volle volle vrouw
                                   met je weelderige
                                   vormen
                                   ik penseel je zo
                                   graag
      
                                  zo liggend naakt
                                  mijn ondernemingslust
                                  en creativiteit
                                  staan nu hoog in het
                                  vaandel
                              

                                 O vrouw je vormen
                                 zijn zo kolosaal
                                 dat mijn kwast
                                 erin verdwaal
                                dit wordt mijn
                                mooiste naakt







                           elise 


                                                       Ik wou vandaag, ik was

                                                       Ik wou vandaag, ik was
                                                       Een sprietje mooi groen gras
                                                       Maar dat is natuurlijk onzin
                                                       Ik had er ook maar weinig
                                                       aan
                       
                                                      
                                                      ik zou alleen maar ergens
                                                      staan
                                                      op een weiland of tussen
                                                      stenen
                                                      en geen mens zou naar
                                                      me omzien


                                                     als men daar toevallig
                                                     voorbij zou gaan
                                                     op hele lange benen
                                                     en dan wou ik als
                                                     sprietje gras
                                 

                                                    weer dat ik een mens was
                                                    dus wat ik nu al ben
                                                    en zo kwam min of meer
                                                    op hetzelfde neer




                                                 Hans Andreus


                                                     bij de zee

\                                                    Ik bespeel jouw bij de zee
                                                     en bespeel alle tonen hoog
                                                     heel gevoelig ligt de zee
                                                     hij word wat onrustiger


                                                    de ruige golven 
                                                    worden wild
                                                    en wilder
                                                    de zee gaat meteen
                                                    omhoog het is
                                                    gevaarlijk nu
                                                    de zee op zijn
                                                    hoogste klanken
                                                    van mijn tonen
                                                    om daarna
                                                    rustiger te worden
                                                    en gedwee
                                                    met mijn tonen
                                                    mee




                                                  
                                  

                                                 elise



















             

dinsdag 25 december 2018


                                             Morgen

                                            Door een mist van tranen
                                            veeg ik de verloren
                                            bloemen bijeen
                                            ik had te lang gezwegen
                                            gisteren toen de bloemen
                                            welig bloeiden



                                           Vandaag ga ik slapen
                                            om morgen te ontwaken
                                            als de tijd daar is
                                            En wij elkaar dan
                                            zullen herkennen
                                            op een stralende
                                            zomerdag












                                      elise






                                         

                                            Liefde is hij, Liefde

                                           Hij woont in mijn ziel
                                           heeft een vaste plek
                                           hij is een van mijn
                                           ikken

                                          
                                          Hij likt soms mijn
                                          wonden
                                          zodat mijn ogen
                                          naar hem dansen
                                          hij is beter dan brood
                                          al kan ik niet zonder

                            
                                         Wij zijn samen een
                                         wonder
                                         hij is het blauw
                                         van de lucht
                                         Liefde is hij
                                         Liefde







                               

                                       elise









            

maandag 24 december 2018


                                        R.I.P.  K.W.

                                      
                                       Zijn handen roken
                                       naar tabak
                                       hij droeg haar
                                       in zijn armen
                                       door de regen
                                       in natte plassen
                                       van geluk
                                       hij had haar niet
                                       durven dromen
                                       zij zo sensueel
                                       haar waaier van
                                       haren
                                       en ogen van
                                       fluweel


                                   
                                      Hij dronk haar
                                      en dronk haar 
                                      met vlinders
                                      tot in zijn 
                                      tenen
                                      zij danste het
                                      levensfeest
                                      van de jeugd
                                      tot aan de
                                      regenboog
                                      en sterren
                                      hemelhoog
  





                                  elise


                                               Ginds
                                          
                                            Aan de oever van uw ogen
                                            spreekt een dichte adem
                                            woorden
                                       
                                            
                                           woorden
                                           die zo moeilijk groeien
                                           in de warme aarde
                                           van mijn mond

                                          
                                           zeg ze
                                           een voor een
                                           als dunne vogels
                                           in een tempel vuur

                                            
                                          Ik zal ze wegen
                                          aan  de drinkplaats
                                          van mijn handen
                                          
                       

                          

                                         
                                        


                                     

                                    Boudewijn Buch


                                               Koud

                                              Toen de rozen begraven werden
                                               groeide er niets meer
                                                zelfs de winter was er
                                                niet meer
                                                jij was een intieme
                                                onbekende met de
                                                sleutel van vrijheid
                                                in je zak van
                                                harten
   
                                              
                                               Het was zo door en door
                                               koud
                                               warm worden was
                                               onmogelijk
                                               toen de tak toch nog
                                               wortel schoot
                                               was jij er weer
                                               om hem voorgoed
                                               te snoeien
                                 

                               


                                            

                                              elise