.

HTML Javascript

woensdag 25 november 2020

Vlindertranen voorbij de zon

                                                  Vlindertranen voorbij de zon
                                                   wenken mij naar jouw licht
                                                   Ik haal de duisternis weg-
                                                   en loop naar de stilte wat-
                                                   mij omringd als vreugde-
                                                   in leven

                                                   Jij woonde in het gouden-
                                                   hart en vlinderde liefde-
                                                   om alles heen, heel sereen

                                                   Ik zweef boven de horizon-
                                                   en droom uit liefde vlinders-
                                                   die samen met mij op pad gaan

                                                   Naar het dal van harten
                                                   waar mijn leven in-
                                                   vreugde zingt
                                                   en mijn hart sneller-
                                                   slaat van mijn liefde
                                                   voor jouw



                                     
                                                    25-11-2020 © Elise Feuerberg

                                               
                                                   

                                                
                                                                                                                                                                                                                                     
                                              

dinsdag 24 november 2020

Haal de muren uit mij weg

                                                   Haal die muren uit mij weg
                                                   en haal de bloemen uit hun rust
                                                   zij dromen een verhaal
                                   
                                                   En vullen leegte op
                                                   van muren met gaten
                                                   jonge blijdschap en-
                                                   vreugde
                                              
                                                   Ingemetseld in mijn-
                                                   muur van leegte
                                                   kom uit je schuilplaats
                                                   en breng je liefde verpakt-
                                                   in papier
 






                                                24-11-2020 © Elise Feuerberg

maandag 23 november 2020

Oneindig is de inspiratie die jij mij geeft

                                             Oneindig is de inspiratie die jij me geeft
                                             oneindig is de liefde die jij met me deelt
                                             wij zijn samen gelukkig en vrij
                                             blijheid vreugde en liefdevol geven-
                                             wij ons innerlijk bloot in deze wereld
                                             van passieve vreugde door leegte-
                                             gevuld

                                             Tot  een rijke innerlijke-
                                             blijheid en vreugde-
                                             samen gedeeld







                                         23-11-2020 © Elise Feuerberg

                                            



 

vrijdag 20 november 2020

De wereld veranderde

                                                                    De wereld veranderde
                                                                    sinds jij op reis ging
                                                                    de vogels scheren niet-
                                                                    meer in de lucht als-
                                                                    voorheen

                                                                    De bloemen hebben-
                                                                    hun glans verloren
                                                                    het gras is nat van de-
                                                                    dauw

                                                                   De hemel is grijs en grauw
                                                                   jouw zonneschijn is mee-
                                                                   op reis
                                                                   en alles is van de wijs                                                              
                                                
                                                
                                                 
                                                     

                                                      

                                                                                              
                                         

                                                                 20-11-2020 © Elise Feuerberg

donderdag 19 november 2020

Ik heb mijn spiegel afgelegd. Symbolisch

                                                          Ik heb mijn spiegel afgelegd
                                                          en zette  mij schram voor de-
                                                          tijd die komen zal
                                                          ik verbeet het strijdbare van de ik
                                                          in delen van het zijn
                                                          
                                                         De maan was rood gekleurd
                                                         de bomen waren onvast in de grond-
                                                         en de wind waaide magisch hard          
                                                         mijn tonen gingen fluiten

                                                         de zon kwam kijken
                                                         in het dal van harten
                                                         en scheen zijn warmte-
                                                         naar binnen
                                                         en ik droomde kleur
                                                          












                                               19-11-2020 © Elise Feuerberg

                                                      
                                                    
          

                                        

 

                                                          

                                                            

                                                            
                                                  

woensdag 18 november 2020

Het water laaft zich

                                                       Het water laaft zich in  vele bronnen
                                                       de zuivering trilt op diepe hoogtes
                                                       de sprong van de liefde overwint-
                                                       alles wat leeft

                                                       en geeft je de toegang naar het-
                                                       opbloeien van wezens die op-
                                                       aarde zijn
                                                     
                                                       Jij kent alle geheime plekken-
                                                       waar je komen en vertoeven kan-
                                                       in weelderige bossen en bloemen

                                                       Jij bent het al in zijn
                                                       jij kent de pijn
                                                       en geeft liefde uit heel je-
                                                       wezen tot in de kern
                                                      

                                                                                                                                                                                
                                                       

                                                     
                                 

                                                    18-11-2020 © Elise Feuerberg                                  

dinsdag 17 november 2020

Wil jij mijn rust en vrede zijn

                                                               Wil jij mijn rust en vrede zijn
                                                                dat ik je bewaar in mijn hart
                                                                dat ik jouw koester-
                                                                dat ik je bemin
                                                                zolang nodig is

                                                                Wil jij mijn rust en vrede-
                                                                zijn
                                                                Ik viel voor jouw
                                                                en draag jouw in-
                                                                mijn ziel

                                                               Voor nu en later-
                                                                tot ik niet-
                                                                meer kan-
                                                                komen
                                                                kom ik in je-
                                                                dromen 

                                                           

                                                                                                                                                                                                                                                                    

                                                                 
                                                           

                                                            17-11-2020 © Elise Feuerberg       

zondag 15 november 2020

Jij weerspiegeld mij

                                                
                                                        Jij weerspiegeld mij in de kern-
                                                        van je wezen
                                                        jij bent de bron die liefde-
                                                        laaft uit alle vormen van leven

                                                        Jij bent de kern die alles voedt-
                                                        tot in je diepste wezen
                                                        jij kent alle geheimen van-
                                                        het leven zelf

                                                        Jij bent de droom van duizend-
                                                        nachten
                                                        de vlinders die alles verzachten    
                                                        jij bent het blauw van je ogen
                                                        de kern ervan zit in je ziel                                                                                                   






                              
                                                          
                                                  15-11-2020 © Elise Feuerberg                          

zaterdag 14 november 2020

Zal het morgen zomer zijn

                                                        Zal

                                                     Het morgen zomer zijn
                                                     zullen rivieren weer-
                                                     gaan stromen als voorheen

                                                     Zal jij weer warmte zijn
                                                     inplaats van felle kou
                                                     zal mijn hart nog overslaan

                                                     Of zal mijn laatste zomer
                                                     toch weer felle winter zien
                                                     of zal ik jouw in het felle-
                                                     zonlicht zien
                                                     en mijn hart weer gaan-
                                                     overslaan 

                                                                                                     

                                                 

            


                                                14-11-2020 © Elise Feuerberg
 

vrijdag 13 november 2020

Bevroren tranen

                                                          Bevroren tranen voorbij de zon
                                                          wenken mij naar jouw licht
                                                          ik haal de duisternis weg
                                                          en loop naar de stilte
                                                          wat mij omringt als vreugde-
                                                          in leven

                                                          Jij woonde in het gouden hart
                                                          en vlinderde liefde om alles heen-
                                                          heel sereen

                                                          Ik zweef boven de horizon-
                                                          en droom uit liefde vlinders-
                                                          die samen met mij op pad
                                                          gaan


                                                         Naar het dal van harten
                                                         waar mijn leven in vreugde-
                                                         zingt, en mijn hart sneller-
                                                         slaat van liefde
                                  
                                                                                                

                                                          

                                                                                                                 

                                                                                                       
                                                   13-11-2020 © Elise Feuerberg  

donderdag 12 november 2020

Op de berg van creativiteit

                                                           Op de berg van creativiteit
                                                           dansen twee kinderen met-
                                                           vlindervleugels
                                                           zij zijn het licht van de zon-
                                                           de maan en al het licht van-
                                                           het zijn

                                                           Het leven is een geschenk-
                                                           een cadeau van al wat leeft-
                                                           en alles is goed
                                                           ik laat me leiden door al het-
                                                           licht wat mij omhult

                                                          
                                                         

                                                                                                                        

                                                             
                                                         12-11-2020 © Elise Feuerberg

woensdag 11 november 2020

Dromen verworpen. Psychologie

                                              Dromen verworpen op stenen pad-
                                              op doorbloedde wegen-
                                              van de woestijnzon
                                              draaien vogels in ronde 
                                              kringen

                                             Ze zijn gekooid in leven
                                             gebonden in vrijheid
                                             zij dromen in het nu-
                                             verloren leven

                                             Zij vlakken de onzin niet uit
                                             die velen als geroepen doen
                                             maar dansen hun leven glad
                                             tot het hun weer hervat in-
                                             uitersten
                                                

                        

                                                                                                                                      

                                               





                                        12-11-2020 © Elise Feuerberg

dinsdag 10 november 2020

Er wordt mij winter ingefluisterd

                                                      Er wordt mij winter ingefluisterd
                                                      hoge tonen warm gezang
                                                      ik vindt mijn plaats in de sfeer-
                                                      van noten en wijn

                                                      En in mijn achterhoofd-
                                                      zit nog steeds die pijn
                                                      ik streel de laatste-
                                                      pijnscheuten vlak
                                                      om ze minder toe-
                                                      te laten

                                                      Straks worden de lichtjes-
                                                      weer aangestoken
                                                      om dan weer met geknal-
                                                      te wisselen
                                                      allemaal zonder jouw

                                                      In een mist van tranen-
                                                      ga ik naar het nieuwe-
                                                      begin  







                                                 11-11-2020 © Elise Feuerberg
                                                      
                                                       
 

maandag 9 november 2020

Jij bent de heimwee


                                                             Jij bent de heimwee-
                                                             die mij steekt
                                                             door oneindige-
                                                             herinneringen

                                                             De pijn kleurt mijn leven
                                                             je bent ontastbaar
                                                             je bent de heimwee
                                                             die ongrijpbaar is
                                                             ik mis de warmte-
                                                             van jouw zon

                                                             Ik schreeuw van binnen
                                                             en zie jouw in gedachten
                                                             ik warm mij aan de-
                                                             herinnering
                                                             en je verdwijnt weer
                                                             als een wolk voor de-
                                                             zon. 








                                                            9-11-2020 © Elise Feuerberg

zondag 8 november 2020

Stilte en warmte in de natuur


                                             Groen wordt goudend geel gekleurd
                                             het bos straalt warmte uit-
                                             met zijn prachtige tapijt van-
                                             bladeren

                                             Het bos straalt zijn gelukkig zijn uit
                                             met de bosrank met zijn pluizige vruchten
                                             elventranen weerkaatsen het licht van-
                                             zwarte gaten

                                             Heksenkringen paddestoelen
                                             nevelzwammen staan erom-
                                             bekend, het zijn forse nevelige
                                             zwammen





                                      
                                           8-11-2020 © Elise Feuerberg

zaterdag 7 november 2020

Woestijnzand psychologie


                                                          Ik heb de woestijn doorstaan
                                                          ik moest mijn doel opzij schuiven
                                                          om geheel de weg van droogte-
                                                          en dorst te lessen, weg van iedereen

                                                          Vogels waren er niet meer
                                                           een schrale eentonigheid-
                                                           somberheid bestuurde de-
                                                           dans van mijn bestaan
                                                           het had aan vorm-
                                                           afgenomen

                                                           Ik had mijn haar afgelegd
                                                           en zette mijn tanden op elkaar
                                                           woestijnzand maakt niet blij
                                                           je moet er een metamorfose-
                                                           van ondergaan
                                                           woestijnzand jouw pijn-
                                                           jouw strijd






                                                      7-11-2020 © Elise Feuerberg
                                                         

vrijdag 6 november 2020

De tijd. symbolisch

                                                    

                                               De tijd neemt een vreemde akelige wending 
                                               jij moest het veld ruimen met spoed-
                                               mijn hart bloedde, stenen rolden overal heen-
                                               het huis was vergaan

                                               In kleine stukjes pijn van het verleden-
                                               ik nam het hazepad, en doolde door-
                                               vreemde weiden, van de mooiste bloemen-
                                               van ooit, het waren liefdesbloemen
                                               gevonden in het dal van harten-
                                               dichtbij de bron van zuiverheid

                                            
                                              
                                               
                                               


































            







                                    6-11-2020 © Elise Feuerberg