De sterren, de rotsen, de bomen, de bloemen-
de vissen en de vogels
in deze levensdans zijn ze allemaal onze-
broers en zussen
Wij mensen vergeten dat gauw-
want wij hebben het druk-
met onze eigen beslommeringen-
en denken dat we alleen krijgen-
wat we nodig hebben als we er-
voor vechten
Maar uiteindelijk is ons gevoel-
van gescheidenheid een illusie-
die ontstaan is door de kortzichtige-
geoccupeerdheid van het denken
1-4-2021 © Elise Feuerberg
Super gaaf gedicht,
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Jeffrey
Waar baseer je dat op? Elise
BeantwoordenVerwijderenomdat we gewoon soms vergeten dat we zelf ook een-
BeantwoordenVerwijderendeel van de natuur zijn
Oh ja natuurlijk dat vergeten wij soms.
BeantwoordenVerwijderenDe natuur is er, de lente is er.
BeantwoordenVerwijderenWe moeten het alleen wel willen zien.
Mooi verwoord Elise.
Lieve groet en fijne Paasdagen,
Hilly
Dank je wel Hilly. jij ook fijne Paasdagen toegewenst
BeantwoordenVerwijderengroetjes,
Elise