.

HTML Javascript

zondag 23 december 2018


                                    In de warmte van je zijn
   
                                    Is het dat ik je wil
                                    voelen
                                    in de warmte van
                                    je zijn
                                    onafwendbaar
                                    genoegen
                                    die mijn geheimen
                                    deelt van je ik
                                    die mij laat
                                    zwemmen
                                    in onbekende
                                    rivieren


                                  en ongekende
                                  schoonheid
                                  van woorden
                                  en klanken
                                  in mijn ziel
                                  laat stromen
                                  en mij laat
                                  genieten
                                  ook in de
                                  winter




                              elise


                                 Waanweefster


                                 Hoe deze vrouw,

                                 Verval dichtmetselt

                                  en ontkent dat de zomer 

                                  allang verdwenen is 

                                  ze eigent zich prille

                                  lente toe 

                                  en ze negeert de 

                                  winter

                                  alleen voor vlinders

                                  weeft ze die

                                   waan



                                    
                                                elise

                                                  

                                         

                                  

                                                   

                                                   


                                             

zaterdag 22 december 2018


                                         Ik voel je in de vlinders


                                         ik zie je in de bloemen
                                         ik voel je in de vlinders
                                         ik hoor je in het ruizen
                                         van de bomen
                                         ik voel je
                                         ik hoor je
                                         ik zie je
                                         door levens 
                                         heen





                                        elise

                                         
                                         

                                               Moeder aarde
                                           
                                              Er is niets wat fijner is
                                              dan je gedragen voelen
                                              door haar die ons altijd
                                              al heeft gevoed
                                              dat oergevoel
         

                                             van blote voeten
                                             in het gras
                                             werkelijk kind
                                             voelen van
                                             Moeder aarde






                                          elise









                                            


                                              

                                                    Healing Innerlijke reis

                                                    Dolfijnen begeleiden mij
                                                    op mijn pad
                                                    ik ga mijn reis maken
                                                    spannend zal het zeker zijn
                                                    elven en deva,s
                                                    hangen om me heen
                                                    allen maken zij die reis
                                                    om mij te helpen
                                                    om te healen, spelen met
                                                    mijn innerlijke kind
             

                                                   Avonturen beleven
                                                   ik kijk mee door
                                                   de ogen van het kind
                                                   en ik verwonder me
                                                   om alles wat ik zie
                                                   en beleef
                                                   het leven is een 
                                                   geschenk
                                                   ik ben bij, en vooral  
                                                   vrij
                                                   

                                                           Transformatie

                                                            De bomen zwaaien
                                                            kale kruinen
                                                            ommekeer
                                                            in iedere
                                                            vezel hout
                                                            perst energie
                                   
                                                               
                                                           De dood komt
                                                           nabij voor
                                                           wedergeboorte
                                                           volledige
                                                           seizoens
                                                           transformatie


                                                         

                                                     

                                                       elise






















                                                          

                                                                

                                                    Fluisterbloemen

                                                    Mooie dromen
                                                    bonkend hart
                                                    ogen dansen
                                                    in het ritme
                                                    van de zon

                                                    
                                                    Tweelingziel
                                                     muzieknoten
                                                     opgeknabbeld
                                                     in de tijd
                                                     verbleekte
                                                     roos in hart
\
                                                   
                                                    Ongeplukt
                                                    gedoemd tot
                                                    droogbloem
                                                    liefdeszoen
                                                    van toen
\




                                                   

                                                elise

woensdag 19 december 2018


                                                  Ik droom in jouw


                                                  ik droom in jouw een gedicht
                                                  spiegelend
                                                  er word dezelfde wals
                                                  gewalst
                                                  van maanlicht en
                                                  golven
                                                  zingend gras
                                                  en bloemen die
                                                  fluisteren


                                                  en luisteren
                                                  we bevinden ons
                                                  op dezelfde
                                                  golflengte
                                                  en ik spiegel me
                                                  aan jouw
                                                
                                                 
                                                 aan de golfslag
                                                 van de zee
                                                 waar we samen
                                                 dansen
                                                 tot alles 
                                                 verdwijnt



                                         

                                               elise


                                              













          

                                           Het zou een wonder zijn



                                          het zou een wonder zijn
                                          als de boom nog wortel schoot
                                          in de woestijn waar hij
                                          haar dumpte
                                          moeizaam is het pad van de
                                          zomer

                                         
                                          een moeder houdt rode voetjes
                                          vast in vage  herinnering
                                          vaag kan ze het geluk nog
                                          voor de geest halen


                                          verdronken heeft hij
                                          al haar dromen
                                          de zee golven zijn
                                          onstuimig
                                          ze wil nooit meer
                                          zand kastelen bouwen
                                          het water wordt niet meer
                                          naar de zee gebracht




                                        elise


                                                Dansen in de regen
                          
                                                
                                               Toen ik jouw ontdekte
                                               hele tango,s in regenplassen
                                               mijn gevoel van zomer in
                                               vrieskou
                               

                                              ik dans en dans
                                              de schelp gaat open
                                              en parels rollen
                                              over het natte zand

                                              
                                             haren in de regen
                                             in mijn ziel-
                                             straalt de zomerzon
                                             op het ijskoude strand
                                             voel ik mijn lieve
                                             zielsverwant





                                            elise

                                              

dinsdag 18 december 2018


                                      Armen van water

                                      Ik pluk de vruchten en ontdoop
                                      ze in mijn kracht
                                      van ware liefde geboren in jouw
               
                       
                                      nevelsluiers verdoezelen
                                      de honger en dorst
                                      waarin dromen hun eigen
                                      weg vinden

                                     
                                      Armen van water
                                      nemen de kracht over
                                      en spelen de liefdesdans
                                      van  onze zielen
   

                                     dromen van jouw naar mij
                                     en andersom
                                     nevelen naar het zonlicht
                                     ik dans in jouw schoenen
                                     en kus het verleden





                                   elise


                                  


                                               Het water sopte
                                               
                                               Het water sopte
                                               in de diepte
                                               met kleine visjes
                                               giechel giechel
                                               zwemmend

                                               
                                              groen
                                              mos spons
                                              perste meer 
                                              water
                                              door de zolen
  

                                              paren ritselden
                                              zon vergat
                                              zijn eigen
                                              brandende liefde


                                             en kropen kruipend
                                             kussend groene
                                             struiken distels voorbij
                                             

                                         
                                            en als ik tijd
                                            ik zal er gaan
                                            ik wil er zijn
                                            en nooit vandaan




                                         Boudewijn Buch



                                       

maandag 17 december 2018


                                            Keltisch natuur gedicht



                                          Buiten maakt de regen de bladeren nat
                                          de golven van de oceaan dragen witte
                                          kappen zeeschuim op het strand
                                          begrijpen is het licht van de mensheid
                       




                                        Keltisch natuurgedicht
                                  




                                       Juliette Wood

                                          










                                     























                                           

zondag 16 december 2018


                                        Kreten gebaard


                                       Aan de zee worden kreten
                                       gebaard uit een dichte mond
                                       van verdronken verlangen
                                       onheilspellend zijn de toren
                                       hoge golven van gesmoorde
                                       kreten
                              

                                      Er worden vogels geboren
                                      zo weerloos in het duister
                                      van een zwarte nacht
                                      mijn hand raakt het zielen
                                      leven aan zo onbewust van
                                      het zijn
    

                                      
                                     Er zwermen meeuwen aan
                                     zo vol verlangen
                                     naar diepte en geborgenheid
                                     zij reiken naar het leven
                                     om het tastbare te baren
                                     eindeloos in liefde





                                    elise


zaterdag 15 december 2018


                                             Moeder aarde

                                             Jij baarde de bomen
                                             de vogels de vissen
                                             de insecten de zee
                                             de hele aarde

                                            
                                             moeder aarde
                                             ik ben zo blij en vrij
                                             zo uit het ei
                                             vele vogels vlogen
                                             boven uw blauwe
                                             golvende zee

                                          
                                            O moeder aarde
                                            u die dit alles baarde
                                            ik ben zo blij
                                            en vrij


                                            
                                                   

                                          elise


                                             
                                         

vrijdag 14 december 2018


                                              Vertederend


                                              vertederend lachte jij naar gisteren
                                              waar wolken open braken
                                              en zonlicht heetgebakerd
                                              zijn weg blokkeerde
                                              neem mijn hand
                                              wij springen over de horizon
                                    

                                              naar de dag van de regenboog
                                              en vrijheid op de vleugels
                                              van de strandmeeuw
                                              die ons liefkoosde tussen
                                              de koude golven
                                              en waar vergeving en liefde
                                              woonde in de bevroren zee 
                                              van harten
                           


                                             

                                            elise

donderdag 13 december 2018


                                               Open wond
                                           
                                               er wordt rouw geschreven
                                               ik leef in mijn open wond
                                               soms lik ik hem
                                               dan dansen mijn ogen
                                               En leef ik in vroegere
                                               muren in
                                               jouw




                                           

                                          elise

                                             

                                             
                                                       Lief,

                                                       ik wou je hand 
                                                       vasthouden
                                                       ik wou zo graag
                                                       ik wou zo graag
                                                       je hand aanraken
                                                       
                                                      
                                                       Ik had de zon
                                                       willen plukken
                                                       de zon 
                                                       wou ik je
                                                       geven


                                                      aan jouw
                                                      aan jouw
                                                      jouw
                                                      jouw



                                          

                                                  elise